9 Ocak 1957
Ofisle değirmenciler kabahati birbirlerine yüklüyorlar. Resmi makamlar unun bolluğundan bahsediyor. Temizlik kurallarına uymayan 7 fırın kapatıldı.
Suni yokluklar, yeniden moda haline geldi. Birbirini takip ediyor. İki gündür kasap vitrinlerindeki boş çengelleri seyreden İstanbullu, dün de fırın kapılarında bekledi. Bu bekleyiş bazı semtlerde saatlerce sürdü. İtişip kakışmalar oldu. Camlar kırıldı. Fırınlardaki un aniden azalmış, ihtiyacı karşılayamaz hale geldi.
Piyasada un, dolayısıyla ekmek bulunamaması yine esnafın oyunlarından olarak görülüyor. Önce soğan, sonra et ve şimdi de ekmek...
Değirmenci: "Ofis buğday vermiyor ki, Buğday olmazsa ben ne yapayım?"
Ofis: "Biz her gün en sıkışık zamanlarımızda bile İstanbul'un ihtiyacı olan 480 ton buğdayı değirmenlere dağıtırız. Fırıncılar ellerinde daha fazla un bulunsun diye bize iftira atıyorlar."
Tüm bu gelişmeler sonucunda, her fırının yalnızca bölgesindeki değirmenden un almasına karar verildi.
Kaynak: Vatan 1957
0 Yorumlar